این تغییر شکل ممکن است به اشکال متفاوتی ظاهر شده و با شدت و ضعف همراه باشد. گاهی شکستگی بسیار واضح است. در این حال ضربه موجب می‌شود استخوان به دو و یا حتی چند تکه کاملا جدا از هم تبدیل شود. گاهی شدت ضربه وارده به حدی است که موجب خرد شدن استخوان می‌شود. گاهی هم ممکن است شدت ضربه کمتر بوده و فقط یک ترک مویی در استخوان ایجاد کند.
پس با اینکه نام شکستگی طیف وسیعی از حالات را در بر می‌گیرد با این حال مشخصه مشترک تمامی آنها در این نکته است که بر اثر نیرویی که به استخوان وارد شده، تداوم توده استخوانی در طول آن به هم خورده و شکل استخوان تغییر میکند.
قدرت و سختی استخوان های بدن با هم متفاوت بوده و رفتار آنها در برابر نیروهای وارده فرق میکند. استخوان های ران و ساق (که در دسته استخوان های کورتیکال Cortical قرار می‌گیرند) چون تحت فشار وزن بدن هستند بسیار قوی و محکم بوده و تحمل زیادی نسبت به فشار هایی دارند که در طول محور به آنها وارد می‌شود ولی در مقابل نیروهایی که موجب خم شدن یا پیچش استخوان می‌شوند تحمل کمتری دارند. استخوان های اسفنجی مانند استخوان‌های مهره تحمل کمتری نسبت به فشار دارند. استخوان بچه ها قدرت ارتجاعی بیشتری نسبت به بالغین داشته و کمتر شکسته می‌شود و در صورت شکسته شدن هم شکل آن متفاوت است.
همراه با شکسته شدن استخوان آسیب های دیگری هم به بافت های نزدیک به آن (مانند عضله، عصب، عروق، پوست و …) وارد می‌شود که گاهی اوقات شدت آن کم و گاهی زیاد است و در مواردی اهمیت این آسیب ها از خود شکستگی بیشتر است.
تشخیص شکستگی استخوان
دکترها می‌توانند با نگاه کردن به ناحیه آسیب‌دیده تشخیص دهند که استخوانی شکسته است یا خیر. اما برای مطمئن شدن از این مسئله دستور رادیولوژی آن ناحیه از بدنتان را می‌دهد تا نوع شکستگی را نیز مشخص کند. انجام رادیولوژی برای قسمت شکسته بدنتان خیلی طول نمی‌کشد.
اما اگر شکستگی از ناحیه در حال رشد استخوان باشد ممکن است در رادیولوژی مشخص نشود. اگر دکتر تصور کند که شکستگی شما از این نوع است، حتی اگر رادیولوژی آن را نشان نداده باشد، به درمان آن می‌پردازد.
عکس شکستگی استخوان
درمان شکستگی استخوان
دکتر برای درمان استخوان شکسته باید اول بفهمد که شکستگی از کدام نوع است. اینجاست که نیاز به عکس و رادیولوژی می‌شود. رادیولوژی یک نقشه از شکستگی‌ها به دکتر ارائه میکند تا دکتر بفهمد که چطور استخوان‌ها را باید به حالت عادی خود برگرداند.
وقتی شکستگی در استخوان‌های بزرگتر اتفاق بیفتد یا استخوان به بیشتر از دو تکه شکسته شود، لازم می‌شود که دکتر میله فلزی کار بگذارد تا آن را نگه دارد. برای این عمل، دارویی به شما داده می‌شود که بیهوش شوید و هیچ دردی احساس نکنید. وقتی استخوان‌هایتان خوب شد، دکتر آن فلز را درمی‌آورد.
بعد از اینکه استخوانتان ثابت شد، قدم بعدی این است که گچ بگیرید، همان بانداژ مخصوصی که یک تا دو ماه استخوان را سر جای خودش نگه می‌دارد تا کاملا خوب شود. گچ شکسته‌بندی از بانداژهایی درست شده است که در گچ خوابانده می‌شود و مثل صدف سخت است. بعضی‌وقت‌ها گچ‌های شکسته‌بندی از جنس فایبرگلاس یا پلاستیک هستند—بعضی از آنها حتی ضدآب هستند و این یعنی با وجود آن هم می‌توانید شنا کنید و خیس نشود.
